Terug in KL

Op onze twee laatste vakantieadresjes kon niet geblogd worden, dus zitten we zomaar 1,5 week verder en inmiddels terug in KL. Maar niet zonder weer twee mooie bestemmingen. Eerst met de nachttrein naar Lao Chai en nog een uurtje met de bus naar Sapa. Prachtig berglandschap, niet al te heet, mooie wandelingen door rijstterrassen, bergdorpjes en bossen. In plaats van bergweiden hier rijstterrassen maar ook ski broeken en jacks te koop. Vier dagen zo'n 5-7 uur per dag gewandeld, in bergbeekjes gezwommen en dammetjes gebouwd. Twee dagen moesten we in het bos onverrichter zake terugkeren en een andere route nemen: te steil, glad en geen oriëntatie voor de goede richting. Ook met gids had dit niet gekund. Alleen de laatste dag - en dat terwijl het regentijd is - regende het de hele dag en zat alles dik in de wolken. Terug naar Hanoi hadden we niet de kaartjes voor de bestelde airco-coupe, maar hardseat banken met alleen een fan. Erg warm, erg druk en weinig comfortabel, en dat 11,5 uur. Vietnamezen vonden dat ze wel bij ons op de harde banken er nog bij pasten maar wij vonden van niet. Afijn, 's avonds weer in Hanoi om de volgende dag vroeg weer te vertrekken naar Halong Bay. Een cruise van 3 dagen / 2 nachten op een boot door het karstgebergte aan de oostkust van Vietnam. Verschillende uitstapjes naar een grot, drijvende dorpjes, een parel oesterkwekerij. Ook twee dagen kayaken en zwemmen aan een strandje. Alles helemaal verzorgd met lekker eten. Nu nog een uurtje genieten van KL by night en dan is het morgen gedaan met reizen. Tot snel!

Reizen in de nacht

Van Na Trang naar Hoi An per slaapbus, na een hartelijk afscheid van mr Wing en David. Maarten was oprecht aangedaan toen ze wegreden op de motor. Inmiddels probeert hij net zulke spieren als David te kweken. Hoi An was zand, zee en zon, lekker relaxen dus. Verder een gezellig dorp. We hadden 2 fietsen om heen en weer tussen dorp, strand en Guesthouse te pendelen. Van Hoi An naar Ninh Binh hadden we weer een slaapbus (al met al 18 uur). Behoorlijk fit hebben we ons per auto met chauffeur naar de bezienswaardigheden in de omgeving laten vervoeren. Het leukste en mooiste was een tochtje per roeiboot door het Karstgebergte. Een bijzonder mooi landschap, midden tussen de rijstvlaktes. Inmiddels zitten we in Hanoi en het is hier erg levendig in de kleine straatjes in de binnenstad, waar we in een steegje een mooi hotelletje hebben.

Brommen op de motor

Easyriders, een onvergetelijke ervaring. Met z'n vieren drie dagen achterop bij twee motoren door de Central Highlands van Vietnam. Mr. Wing en David stonden ons om 6 uur 's ochtends op te wachten het busstation van Dalat na 6,5 uur in de nachtbus vanuit Ho Chi Min City waar we redelijk hebben geslapen. En dat is maar goed ook, want er volgt een dag van 10,5 uur motoren en onderweg van alles en nog wat bekijken. Rugzakken achterop gebonden, Leoniek en Vincent achterop bij Mr. Wing en Maarten voorop de tank en Michiel achterop bij David. De tocht gaat hoofdzakelijk over rustige binnenweggetjes met een vaartje van zo'n 40-70 km/uur. Mooie vergezichten, heuvels, hoogvlaktes, koffie, maïs, rijst. Onderweg veel stops voor allerlei bezienswaardigheden: zijdespinnerij, watervallen, dorpjes van minderheden waar ze van bosproducten manden, bezems, medicijnen, etc. maken, weven en rijstwiskey stoken. En vandaag ook een uurtje op een olifant rondgereden, de helft daarvan door het meer. Het gaat goed hier!

Vietnam

Zo gauw als je de grens over bent zit je weer in een heel ander land. Altijd weer opmerkelijk hoe op zo'n korte afstand het leven er weer heel anders uit ziet. De levensstandaard ligt in Vietnam weer een stukje hoger. Dat merk je aan het vervoer, de huizen, het eten en ook de hotels waarin we overnachten. Nette kamers met goede bedden, airco, badkamer en, heel belangrijk voor de jongens, een goede tv met Cartoon Network en Disney Channel. Vincent wil graag nog een toastje bij het TV kijken want dan is het net als thuis in KL. Vietnam is wel een land op zichzelf met zo op het oog weinig invloed van buitenaf. Het eten is Vietnamees en geen gezellige cafeetjes en lunchtentjes, wel lekkere icekoffie. We hebben inmiddels veel noodlesoep, zeeslak, niertjes, gestold bloed en kikkerbilletjes gegeten. Al bijna 7 weken zijn we geen enkele McDonalds en Starbucks tegen gekomen. Eerst een nacht in Ha Tien, nadat we vanuit Sihanoukville de grens waren overgestoken. Nog mooie mangrove gezien vanuit de bus. De volgende dag door naar Chau Doc, met eindeloze rijstvelden in de Mekongdelta en veel kanalen. In tegenstelling tot Ha Tien is Chau Doc een levendige grensstad. We zitten midden in het centrum, tegenover de markt. Achterop een brommertje naar een heilige heuvel gegaan. Na een steile klim mooie uitzichten over de Mekongdelta. 's Middags met een bootje naar de floating fishfarms geweest. Een enorme hoosbui onderweg, maar gelukkig stonden we net droog bij een van de fishfarms. Het is regenseizoen, maar tot nog toe blijft dat beperkt tot een regenbui en is het na een half uur wel weer droog. Brand blaar gaat goed.

Strand, zee en zon

In plaats van de geplande boottocht van Phnom Penh naar Vietnam over de Mekong zijn we met de bus naar Sihanoukville gegaan, een kustplaats met een mooi wit strand aan de Golf van Thailand. De jongens hebben al twee dagen in de zee gelegen en zandkastelen gebouwd totdat de zon onderging. Bij de keuze tussen borrel of verder spelen, kozen ze voor dat laatste. Ook een ijsje vonden ze geen reden om uit het water te komen. Na 3 weken met een open blaar (uitlaat brommer) rond te hebben gelopen is Leoniek vandaag naar de locale clinic geweest. De plek werd groter en pussiger. Diagnose van 2 meter afstand was kort maar krachtig: infected wound. Schoonmaken en antibiotica dus. Wij hebben inmiddels alvast een biertje genomen in de strandstoel. Ons Guesthouse ligt aan het strand en ontbijt, lunch en diner kan in de lange rij met strandtentjes, heel westers met hamburgers, patat en belegde broodjes.

Verkeer en andere drukte in Pnom Penh

Goede wijn en koffie, heerlijk. Weer een echte Aziatische stad maar dan zonder schreeuwerige lichtreclames en hoogbouw. Van de landen die we nu bezocht hebben het rijkst en meest ontwikkeld. Elk Guesthouse en hotel heeft wifi dus een iPad mee op reis is erg handig. Elke dag downloaden we de NRC en kijken we voor de volgende dag waar de leuke hotelletjes zijn. in Cambodja wordt rechts gereden maar het duurt even voor je dat door hebt. Ze rijden in de stad vooral waar ruimte is, links of rechts maakt niet uit. Stoplichten staan er voor niks. Spookrijden is heel normaal. Wij zijn hier nog niet helemaal aan gewend en vooral Maarten schrikt er van. Vandaag stond in het teken van de rode Khmer, Killing Fields en de S21 gevangenis. Onvoorstelbare gruwelijkheden, 2-de helft jaren 70. Vincent vond het maar niks en Maarten was erg onder de indruk. En ze hebben niet alles gezien.

Temple run

Ken je 'temple run'(spelletje op ipod/ipad)? Dit moet bijna wel geïnspireerd zijn op de tempels van Ankor Wat. Rennen over stapels stenen, wij doen het echt. We hebben alweer gefietst maar ook verstoppertje gespeeld op en rond tempels. Hotel heeft zwembad en dat komt goed uit. Fietsen is hier een warme aangelegenheid namelijk. Vandaag hebben we kort gefietst zodat we ook eens een relaxmiddag hebben. Toch nog het een en ander gedaan. Michiel en Vincent zijn naar de kapper geweest. Verder: allemaal een voetmassage door vissen, total body massage voor de boys en daarna een dansvoorstelling met buffet. Dit buffet staat op no. 1 van de lijst van lekkerste avondmaaltijden van deze vakantie voor Maarten. Op zijn bord: patat en ketchup, croutons, stokbrood en bloemkool/broccoli als groente. Vincent had ook nog spagetti. Wij hebben de Aziatische gerechten genomen, heerlijk. Net als het lokale Khmer food hier. Op No 1 van Maartens lekkerste lunches staat nog steeds de vliegtuigmaaltijd van Yangon airways (cake en sandwiches). Het ontbijt hier in Siem Reap met croissants en toast doet het ook goed.