zondag 26 februari 2012

Dagelijks leven in februari

Na Thaipusam zijn er even geen bijzondere festiviteiten, ook geen leuke foto's om te publiceren. Leoniek is tussendoor nog wel 5 dagen naar Griekenland op en neer geweest en de elfstedenkoorts hield de zaak hier ook wel op scherp. Maar verder gewoon 5 dagen per week naar school en aan het werk.

Daarom maar eens een weergave van het dagelijks leven, zodat jullie niet het idee krijgen dat het hier altijd vakantie is. Er wordt hard gewerkt, geen vrije dagen meer voorlopig. Om 8 am staat iedereen gewassen, gekleed (Vincent kan eindelijk zijn eigen veters strikken)en gevoed klaar. Vincent en Maarten met volle tassen (huiswerk, lunchbox, sportkleren) en vaak een voetbal in de hand. Tijdens de pauzes wordt er enthousiast gevoetbald.
Beide kinderen zijn nu aan het oefenen voor world math day, dit houdt in: online met leeftijdsgenootjes over de wereld rekensommen maken. Daar wordt een wedstrijd van gemaakt en het is natuurlijk een eer om op de winnende school of in de beste klas te zitten. Werkt als een speer want ze zijn allebei bloedfanatiek aan het rekenen. Favoriete vakken zijn: IT, gym en art. Maarten heeft met art chinese karakters leren tekenen met penseel en inkt. Muziek les vinden ze stom.
Alhoewel er weinig gepest wordt hadden we laatst een klein incidentje. Een jongetje had de lunchbox van Maarten verstopt. Daar was Maarten heel erg boos over en waarschijnlijk is er wel meer gebeurd maar dat kreeg ik niet precies te horen. Het jongetje heeft veel vrienden, zit een groep hoger en Maarten voelde zich machteloos. De rust is inmiddels weer gekeerd zonder verder ingrijpen en het lijkt erop dat het jongetje zich koest houdt.
Maarten zit tegenwoordig op voetballen, hockey en tennis. Tennis is met 2 vriendjes op vrijdag en met een ander vriendje op zaterdag. Onlangs was er voor de kinderen nog een hockey-wedstrijd tegen een Maleisisch team van Sikhs. Het team van Maarten en Vincent wist de wedstrijd met 2-1 te winnen, allebei trots. Vincent start binnnenkort met cooking class, is even weer eens heel iets anders na de ‘fieldgames’ van dit trimester. Daarnaast zit hij nog op hockey en op zwemles. De bedoeling is dat hij over 2 weken proefzwemt en over 4 weken afzwemt: er is een Nederlands dame die hier zwemexamens mag afnemen. Als hij A haalt (en stiekem hoop ik ook op B) mag hij ook op tennisles. Hij gaat nu al vaak mee en zit zich dan te verbijten dat hij niet echt op les zit. Vincent is uitermate sportief en kan eigenlijk alle sporten heel goed. Hij is niet meer zo ielig, heeft stevige benen en is bijzonder snel en behendig. Wel heeft hij tegenwoordig ernstig de pest in als hij een keer verliest bijvoorbeeld met voetballen in de tuin. Hij begint echt goed engels te lezen, schrijven lijkt nog nergens op.
Deze week hadden we een ‘note’ van Vincent's juf. Maarten was direct erg alert toen hij dat hoorde want een ‘note’ is niet best. In dit geval viel het mee, het kwam erop neer dat Vincent zijn appeltje bij reces stelselmatig niet opeet. Hij eet ze dan vervolgens thuis op nadat Edna ze geschild heeft. Juf had het er met hem over gehad en schreef aan ons dat Vincent ‘tired’ van appels was en of we het er met hem over willlen hebben. Hij vertelde aan ons dat hij koekjes mee wil en verder heeft hij ook eigenlijk geen tijd om te eten. Maar dat komt omdat hij heel erg traag eet. Anyway, we gaan nu over op de sinaasappel als snack ipv appel.


Toch nog twee bijzondere activiteiten, allebei georganiseerd door de Nederlandse vereniging. Op een zaterdagochtend zijn we naar Vet Kindercabaret geweest. Sjamke, Daan en Nel vormen een cabaret-trio met een show voor iedereen van 5-85, zoals ze zelf aankondigden. En inderdaad, niet alleen Maarten en Vincent hadden grote pret, ook Michiel vond het erg leuk en heeft zich de tranen in de ogen gelachen (Leoniek was op de terugweg vanuit Griekenland). Kristel Zweers, die een kleine week later op donderdavond langs kwam, had het dan ook moeilijk om dat te verbeteren, zeker nadat haar podium-attributen bij de douane waren achtergebleven. Met wat improvisatie heeft ze er met delen uit haar laatste drie shows toch een leuke avond van gemaakt.

Het promotie-onderzoek vordert gestaag. Deze maand een discussie-notitie de wereld in gestuurd waarin vanuit de juridische grondslagen een waarderingsmodel voor erfpacht is beschreven. Veel positieve en enkele opbouwend kritische reacties, dus de basis lijkt te zijn gelegd. Nu nog verder uitwerken en onderbouwen; dat zal nog zeker wel een jaar duren. Hopelijk dit voorjaar het tweede wetenschappelijke artikel publiceren.

zaterdag 4 februari 2012

thaipusam


Kijk en huiver. Dit is nog maar het voorproefje want a.s. dinsdag is de 'echte' viering. Hindus die een offer willen brengen dragen in het geel diverse lasten de batu caves in. Dit kan zijn: een pot melk op hun kaalgeschoren hoofd, een baby in een draagdoek aan stokken, een stellage met een beeld of afbeelding van Murugan versierd met pauweveren - loodzwaar, limoenen aan een soort vishaken in de rug en vele variatie met haken in de rug en borst, pijl dwars door tong en of wang, lippen, op de rug haken aan kettingen die een beeld op wielen voorttrekken.
Dit alls begeleid door ritmisch tromgeroffel. De mensen zijn in een soort trance gebracht. Er vloeit geen bloed en is er geen geschreeuw. Al met al heb ik wel genoeg gezien, Michiel gaat dinsdag nog terug voor nog meer, erger spektakel.

Wat een contrast om op deze snoeihete dag hier bij een religeus feest te zijn, terwijl jullie in Nederland in de vrieskou op de schaatsen staan. Wel een momentje (een van de heel weinige) dat we denken: jammer dat we er niet bij zijn in Nederland. Onze schaatsen in Nederland zijn al wel getraceerd dus als er een elfstedentcht komt is het een kwestie van boeken, Michiel dan, en gaan. Hij heeft zijn conditietraining wat geintensiveerd, want een ochtendje schaatsen vorige week met de NL vereniging op een klein kunstijsbaantje hier in het winkelcentrum is natuurlijk niet genoeg.

Maar ijs en weder dienende gaan wij de volgende winter weer in NL doorbrengen en meer dan dat. Vanaf september zijn we weer in Rottevalle in ons eigen huis. Een verhuizing van FC naar Singapore tegen sterk uitgekleedde expatvoorwaarden en weer een verhuizing - dit keer naar het veel duurdere en voor ons qua huisvesting en woonomgeving minder aantrekkelijke Singapore (net .... maar dan met Chinezen) hebben ons doen besluiten het vroegere concept weer op te pakken. Allebei werken dus, Michiel ook z'n promotieonderzoek afmaken en meer controle over ons bestaan. Tot juni blijven we in KL. Als op Mont Kiara School op 15 juni de vakantie begint gaan wij met z'n vieren met rugzakken door Myanmar, Laos, Cambodya en Vietnam trekken. 10 weken!