Halloween

Deze twee figuren waren vrijdagavond onderweg naar MKIS om daar op school Halloween te vieren. Typisch Amerikaans, maar ach, het is weer eens wat anders dan Sint Maarten. Ook hier worden flinke hoeveelheden snoep uitgedeeld, dus voorlopig kunnen ze allebei vooruit met hun bak met snoep. Het zijn trouwens drukke tijden op school met allemaal projecten en festiviteiten. Maarten moest een family-history schrijven en z'n project over 'landforms' afronden. Bij Vincent in de klas hebben ze dinsdagmiddag een kaartje geknipt en een olielampje beschilderd voor Deepavali (Indiaas lichtjesfeest, woensdag was het daarom een vrije dag). Hoogtepunt was vrijdag. Vrijdagochtend was het UN-day, alle kinderen per land bij elkaar in nationale kledij (NL in oranje) en kort iets opvoeren. 's Middags had Maarten na schooltijd een aquathon: 75 meter zwemmen en aansluitend 1,5 kilometer hardlopen. En dus 's avonds Halloween.

Vincent zit nu op zwemles. Hij kan zich prima redden in het water en al redelijk de vrije slag zwemmen, maar zwemmen op z'n Hollands (schoolslag en rugslag) kan hij nog niet. Overigens is Nederland geloof ik het enige land ter wereld waar ze dat moeten doen, maar we willen toch graag dat hij z'n zwemdiploma A en B haalt. Voor als we weer in NL zijn.

Onzekere tijden. Het nadeel van het werken voor een groot bedrijf... Je bent een piepklein radertje in een groot geheel. De radertjes zijn nog niet goed geplaatst en het is dus verandering op verandering. Meest impactvol is de verhuizing van onze unit naar Singapore. Voor Leoniek dat gepland in juni volgend jaar. Een van de uitgangspunten daarbij was dat iedereen in een condominium zou moeten wonen (een flatje). Singapore is namelijk gigantisch duur en dat zou FrieslandCampina anders te veel geld gaan kosten. Ook op andere arbeidsvoorwaarden moet er drastisch ingeleverd worden. Voor ons is vooral goede woonruimte met een ruime tuin binnen redelijke afstand van de school een belangrijke voorwaarde en dat zit er vooralsnog niet in. Wordt vervolgd dus, of niet.

Want het bevalt ons hier in Maleisië prima en we zijn nog niet aan verhuizen toe. Hoewel je je soms ook kunt ergeren aan hoe zaken gaan in Maleisië, zoals gisteren in de supermarkt. De kassiere had een verkeerd bedrag aangeslagen: RM 200 ipv RM 2. Ik zei dat het totaalbedrag niet kan kloppen, na vijf minuten is er dan een hoofdkassiere, terwijl ik inmiddels op de kassabon al heb gezien waar het probleem is. Zij kan dat niet oplossen dus moet een hoge baas worden gebeld. Die geeft telefonisch instructie dat alle boodschappen opnieuw gescand moeten worden. Inmiddels bemoeien nog twee kassieres en inpakkers zich ermee en ondanks mijn protest dat het makkelijker zou moeten kunnen gaat alles weer opnieuw gescand worden. Afijn, een kwartier later sta je met je wekelijkse boodschappen dan toch buiten.
Maar ook zaken die hier heel goed geregeld zijn. De tandarts is helemaal up-to-date. Een paar weken geleden voor de jaarlijkse controle geweest. Maarten en Vincent OK, Michiel heeft een gaatje en een oude amalgaanvulling is versleten en moet worden vervangen. De tandarts heeft een kleine camera (formaat van zo'n afzuigbuisje) en laat precies zien waar de problemen zitten. Je ziet het zo op het beeldscherm voor je. Je schrikt van alle hakkels, verkleuringen etc in je gebit. Als tandartsen hun omzet willen verhogen, adviseer ik ze om zo'n camera te gebruiken. Als patiënt heb je veel sneller het idee dat er van alles aan je gebit moet gebeuren als je het beeldvullend op een scherm voor je neus hebt. Maar ook van de tussenstand bij het boren en vullen van het gaatje krijg je weer plaatjes te zien. Dan zie je pas echt wat er gebeurt met je gebit (voor zo'n gaatje boren ze je halve tand weg) in plaats van het anomieme geboor in NL waar je alleen in een spiegeltje het eindresultaat ziet. Vervolgens blijkt rond de oude vulling relatief weinig tand te zitten. Keuze tussen een vulling of een onlay, een kroon is niet nodig. Een klein videotje wordt gestart en de voor- en nadelen van vullen of een onlay worden gepresenteerd. Dan toch maar zo'n onlay, zoals de tandarts ook adviseert. Afijn, half november is mijn gebit weer in orde. Nu Leoniek nog voor de controle!!

Bali en Hong Kong

Deze week moest Leoniek voor haar werk naar Hong Kong, terwijl het schoolvakantie van MKIS was en we eigenlijk een vakantie naar Langkawi hadden gepland. Omdat Leoniek al eens op Bali was geweest en Michiel dat nog wel eens wilde zien, besloten dat de mannen zonder Leoniek vijf dagen naar Bali gaan.
Een verblijf op de 109e verdieping van een mooi hotel in hartje Hong Kong maakte veel goed en uiteindelijk was alleen donderdagavond na terugkomst uit Hong Kong saai, omdat er op vrijdagavond een etentje met de hockeydames was. Maar vakantie met z'n vieren was natuurlijk leuker geweest.

Een voorspoedige heenreis maandag naar centraal Bali (Ubud). Ondanks het toerisme bevestigt dit deel van Bali het beeld dat ik van Bali had: mooie rijstvelden, veel hindoeistische (huis)tempels en een relaxte sfeer. Veel aanspraak van mensen, ook omdat we natuurlijk een apart gezelschap waren: blanke vader met twee verschillend gekleurde jongetjes. Hoe vaak ik niet heb uitgelegd dat Leoniek "on business trip" was en dat de jongens "adopted" waren is niet te tellen.
Een eenvoudig, rustig hotel, iets van de drukke weg afgelegen, met aan de achterzijde uitzicht op de rijstvelden èn een zwembad. Erg lekker na de vermoeiende activiteiten die we hier in Ubud hebben ondernomen.


Dinsdag hebben we gefietst. 's Ochtends eerst een klein uurtje met een busje naar het startpunt, wat hoger in de heuvels gelegen. Vandaar in een kleine 3,5 uur naar beneden gefietst (met een paar kleine klimmetjes), met nog een Nederlandse jongen en een ouder Australisch stel. Onderweg gestopt voor een wandelingetje door de rijstvelden, bezoek aan een school, Balinees familiehuis, tempel. De fietstocht ging grotendeels over rustige landweggetjes, maar ook een stukje tussen de rijstvelden door. Mooie uitzichten over rijstvelden en hindoeïstische bouwwerken, tempels, beelden enz. De fietstocht werd afgesloten met een welverdiende Balinese lunch.

De volgende ochtend de wekker om 2.30 uur gezet omdat we om 3.00 uur opgehaald werden voor onze beklimming van de Mount Batur, een echte vulkaan! Met een busje naar het startpunt en om 4.00 uur in het pikkedonker gestart met een clubje waarin nog twee Nederlanders, vier Duitsers en een Japanner meeliepen. Aanvankelijk redelijk stijgend door het bos, werd het tweede deel van de klim stijl omhoog over lavarotsen en lavagruis. Maar de beloning was een mooie zonsopgang en de top van de vulkaan op 1.717 meter.

De vulkaan is nog actief en in 2000 voor het laatst uitgebarsten. Op verschillende plekken kwam hete lucht uit de rotsen (je kon je hand er niet in houden, zo heet), waar de gidsen bananen en eitjes voor het ontbijt gaar stoomden. Van bovenaf waren de krater, de lavastromen, de caldera rondom de vulkaan goed te zien. In een kleine twee uur, met een tussenstop bij een grot, teruggelopen. Een hele prestatie van Maarten en Vincent, die beter liepen dan menig volwassene. Vincent babbelde (zoals gebruikelijk) honderduit met iederen.

Daarna nog twee dagen aan het strand van Legian. Samen met Kuta wordt dat wel het Benidorm van Bali genoemd. Inderdaad erg toeristisch, maar geen hoogbouw of zo, het blijft redelijk Balinees. Het ging uiteindelijk alleen om het strand. Woensdagmiddag, donderdagochtend en -middag en vrijdagochtend stonden in het teken van zwemmen (of beter, in de golven duiken) en zandkastelen bouwen. Het zeewater was redelijk koud (Indische Oceaan) en niet de Zuid-Chinese Zee of Straat van Melakka, zoals we in Maleisië gewend zijn. De golven daarentegen zijn van een serieus surf-niveau. De eerste brekers zo'n drie meter hoog maar ook bij het strand nog behoorlijk stevig. Geen foto's, want uiteindelijk zijn alle strandfoto's min of meer hetzelfde.

Twee weken activiteiten in KL

Vorige week vrijdag ben ik naar een hardloop competisie geweest. Ik werd vijfde. Vrijdag hadden we een field-trip naar de Twin Towers. Daar was een museum over olie en kon je een heleboel leuke dingen doen. Het was veel te kort.
Deze week gaan we naar Bali. Maandag gaan we weg en vrijdag middag komen we weer terug. We gaan een vulkaan beklimmen en we gaan fietsen. Vandaag gingen we naar een hockey tournooi. Vincent zijn team had gewonnen en mijn team had een nul verloren.
Maar ik had wel een heel mooi lint gekregen.

Groeten van:Maarten de koe

Ik was naar een feestje geweest in het Bird Park. We mochten een vogel vasthouden en voeren. We gingen een hardloop race doen en ik mocht meedoen. Het ging dwars door het bos over een modderpad. Vandaag hadden we met een nul gewonnen met hockey. We speelden tegen een team met kinderen met een tulband op. We kregen ook pizza en een blikje drinken.
Alles was heel erg leuk.

Groeten van: Vincent de Koe

Dat waren dus de hoogtepunten van Maarten en Vincent van de laatste twee weken.
Let bij de foto vooral op de tulband van zowel jongens als mannen en de grote baarden van de mannen, maar ook gewoon meisjes die meehockeyen in lange trainingsbroek en hoofddoek. De club waar tegen werd gespeeld was een Sikh-team.

Vorige week is Michiel via het RICS (internationale branche-organisatie voor taxateurs) bij de oprichtingsbijeenkomst van de Maleisische afdeling van een vastgoedinstituut in Maleisië geweest. Leuk om te netwerken en wat contacten op te doen. Hopelijk binnenkort twee afspraken ten behoeve van de rechtsvergelijking tussen erfpacht in NL en grondgebruiksrechten hier in Maleisië voor mijn promotie-onderzoek. Verder eens buurten bij een "Fagoed"-achtig fonds dat belegd in oliepalmplantage, het enige "agrarische" vastgoedfonds in Maleisië.
Verder leuk dat er weer twee artikelen (niet-wetenschappelijk nog) zijn geplaatst in de oktobernummers van De Landeigenaar en het Land- en Tuinbouwbulletin. Verder te lezen op de website van de Federatie Particulier Grondbezit een brochure over erfpacht die ik geschreven heb: http://www.grondbezit.nl/fpg_werkt_artikel/items/erfpacht-in-de-branding.html of http://www.grondbezit.nl/tl_files/fpg_pdfs/110915_erfpacht.pdf .


Nog even een anekdote cultuurverschillen. Verwacht niet dat iemand je begrijpt, ook al zeggen ze dat ze dat wel doen, zelfs Edna. Vrijdagmiddag gevraagd of ze fruitsalade wilde maken (fruit klaargelegd) en het avondeten wilde voorbereiden (o.a. wortels klaargelegd). 's Avonds op zoek naar de wortels, maar niet te vinden. Die zaten dus onderin de fruitsalade.

ZOAT 2011

Een lijstje instructies en een enveloppe met geld achterlatend bij Edna, vertrokken we vrijdagmiddag naar Jakarta. De KLM-vlucht zat vol met hockeyers uit KL, dus de stemming zat er direct goed in. Een soort schoolreisjes gevoel.
Na een taxirit van bijna 1,5 uur door een hectisch Jakarta, direct aan de borrel in de tuin van het hotel. Gewoon een paar honderd Nederlanders bij elkaar met hetzelfde doel, een lekker weekendje hockeyen en feest vieren, met veel oud gedienden die er elk jaar weer zijn. Maleisië was er met een grote afvaardiging van twee heren- en twee damesteams.

Het hockeyen zelf was een bijzondere ervaring: één prima kunstgrasveld en twee knollenvelden waar amper gras op groeide en die zeker 25% kleiner waren dan de officiële afmetingen. Op die velden was het nog erger dan ouderwets grashockey. Ieder duel dat werd uitgevochten wierp grote stofwolken op. Techniek en tactiek hielp wel wat, maar de geluksfactor was vele malen hoger. Gelukkig nivelleert dat de niveauverschillen flink, waardoor ieder team redelijk kon spelen. Het tweede herenteam van Maleisië (waar Michiel in speelde) wist zo zelfs een wedstrijd te winnen, waar ze op het kunstgrasveld in 25 minuten met 7-0 van de mat af werden geveegd (weliswaar tegen het sterkste team, maar toch).

Zaterdagavond een spetterend feest in een hippe tent vlak bij het hotel: lekker eten, een hele goede Nederlandse band en een Nederlandse DJ, dus tot diep in de nacht gejived en gefeest.
Een top-avond!
Gelukkig waren de kiekjes niet al te scherp.

De volgende dag nog de laatste wedstrijden gespeeld, waarna op weg naar het vliegveld de spierpijn ongenadig begon toe te slaan.

Terug in KL bleken Maarten en Vincent ook een topweekend te hebben gehad. Maarten had vrijdagavond een sleep-over met aansluitend op zaterdagochtend een verjaardagsfeestje. Verder hebben MacDonalds en de pizzaboer ook goede zaken gedaan en zijn ze zondag naar de film geweest: Smurfs in 3D. Veel te weinig geslapen, maar dat halen ze wel weer in.