De ultieme vakantie in Maleisië is oerwoud of strand. Of allebei wanneer je het, zoals we afgelopen week hebben gedaan, aan elkaar vastplakt. Maarten en Vincent hadden 1,5 week midterm-vakantie en Rob en Nel waren hier, dus eerst afzien in de jungle om vervolgens te relaxen op het strand.
Endau Rompin is het tweede Nationale Park van Maleisië, maar meer afgelegen dan Taman Negara. Zo'n 50 km onverharde weg ernaar toe die ruim 2 uur duurde. Op de terugweg glad door de regen en modder, 1 keer vastgezeten, maar dankzij de 4WD er ook snel weer uit. Overnachten in eenvoudige chalets. Eten in het orang asli dorpje: 's ochtends mee, 's middags en 's avonds rijst. De kok en de gids (broer en zus) die van alles vertellen over hun leven. Hoogtepunt: een demonstratie van de vallen die de orang asli gebruiken om dieren te vangen, van tijgers tot bosfazanten, en de blaaspijp. Maar toen wisten we nog niet dat eens per week de 'SRV' wagen uit de stad langskomt met kip en fris enzo. Niks geen kampung kippetje op ons bord dus.
's Nachts met een bootje op de rivier, vastgelopen op een boomstam onder water. veel olifantenpoep gezien maar geen olifanten. Op een grindbank zat een nachtzwaluw te broeden en toen die wegvloog zagen we 1 piepklein jong en 1 eitje dat nog moest uitkomen. De volgende dag een langere riviertocht, maar dan bij daglicht. Totdat we bij een aantal watervallen / stroomversnellingen kwamen waar we niet langs konden. Daar lekker gezwommen.
Een taart voor een jarige ongemerkt meesmokkelen is niet eenvoudig. Toch was het pas op het eiland dat Maarten het tasje zag waardoor hij argwaan kreeg, maar uiteindelijk was hij op 2 april toch verrast met z'n verjaardagstaart. Z'n 10e verjaardag op een mooi tropisch eiland. Huisje direct aan het strand, gordijnen open en yes weer mooi weer. Natje en droogje geheel verzorgd.
Rob en Michiel snorkelen veel, ook Leoniek en Maarten maken een snorkeltoertje, Nel zwemt en frisbeet, Leoniek bouwt zandkastelen met de kinders. Die springen verder aan een stuk door van het plankier af in de zee of gaan van de glijbaan af. Onvermoeibaar.
Endau Rompin is het tweede Nationale Park van Maleisië, maar meer afgelegen dan Taman Negara. Zo'n 50 km onverharde weg ernaar toe die ruim 2 uur duurde. Op de terugweg glad door de regen en modder, 1 keer vastgezeten, maar dankzij de 4WD er ook snel weer uit. Overnachten in eenvoudige chalets. Eten in het orang asli dorpje: 's ochtends mee, 's middags en 's avonds rijst. De kok en de gids (broer en zus) die van alles vertellen over hun leven. Hoogtepunt: een demonstratie van de vallen die de orang asli gebruiken om dieren te vangen, van tijgers tot bosfazanten, en de blaaspijp. Maar toen wisten we nog niet dat eens per week de 'SRV' wagen uit de stad langskomt met kip en fris enzo. Niks geen kampung kippetje op ons bord dus.
's Nachts met een bootje op de rivier, vastgelopen op een boomstam onder water. veel olifantenpoep gezien maar geen olifanten. Op een grindbank zat een nachtzwaluw te broeden en toen die wegvloog zagen we 1 piepklein jong en 1 eitje dat nog moest uitkomen. De volgende dag een langere riviertocht, maar dan bij daglicht. Totdat we bij een aantal watervallen / stroomversnellingen kwamen waar we niet langs konden. Daar lekker gezwommen.
Een taart voor een jarige ongemerkt meesmokkelen is niet eenvoudig. Toch was het pas op het eiland dat Maarten het tasje zag waardoor hij argwaan kreeg, maar uiteindelijk was hij op 2 april toch verrast met z'n verjaardagstaart. Z'n 10e verjaardag op een mooi tropisch eiland. Huisje direct aan het strand, gordijnen open en yes weer mooi weer. Natje en droogje geheel verzorgd.
Rob en Michiel snorkelen veel, ook Leoniek en Maarten maken een snorkeltoertje, Nel zwemt en frisbeet, Leoniek bouwt zandkastelen met de kinders. Die springen verder aan een stuk door van het plankier af in de zee of gaan van de glijbaan af. Onvermoeibaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten